ایست قلبی ناگهانی (SCA) زمانی است که قلب به طور ناگهانی از تپش باز می‌ایستد. این مشکل، یک اورژانس پزشکی است که نیاز به درمان فوری دارد. اگر SCA فوراً درمان نشود باعث مرگ می‌شود (به نام "مرگ ناگهانی قلبی" یا SCD). اما حتی با درمان، اکثر افراد مبتلا به SCA زنده نمی‌مانند.
قلب دارای یک سیستم الکتریکی داخلی است که ضربان آن را در یک ریتم طبیعی نگه می‌دارد. در SCA مشکلی در سیستم الکتریکی رخ می‌دهد که منجر به ریتم غیرطبیعی قلب می‌شود. ریتم غیرطبیعی قلب که اغلب در SCA اتفاق می‌افتد، "فیبریلاسیون بطنی" یا "VF" نامیده می‌شود. در این ریتم، حفره‌های پایینی قلب (بطن ها) بطور بسیار ناقص منقبض می‌شوند و خون را پمپاژ نمی‌کنند. SCA با حمله قلبی متفاوت است. در حمله قلبی، یک شریانی که خون را به قلب می‌رساند، مسدود می‌شود و قسمتی از عضله قلب می‌میرد، اما قلب همچنان می‌تپد. گرچه خیلی از مواقع حمله قلبی منجر به VF و ایست قلبی ناگهانی (SCA) می‌شود.

SCA معمولا در افرادی رخ می‌دهد که قبلاً مشکل قلبی داشتند، گرچه ممکن است خود فرد از مشکل قلبی خود اطلاع نداشته باشد. مشکلات قلبی که می‌توانند باعث SCA شوند عبارتند از:
● بیماری کرونری قلب، وضعیتی که در آن شریان‌هایی که خون را به قلب می‌آورند با رسوبات چربی تنگ یا مسدود می‌شوند
● سکته قلبی
● ضخیم شدن عضله قلب به نام "کاردیومیوپاتی"
● سایر اختلالات سیستم الکتریکی قلب
● نارسایی قلبی، زمانی است که توانایی پمپاژ قلب کاهش یافته است
سایر شرایط و رویدادهایی که می‌توانند باعث SCA شوند عبارتند از:
● مشکلات ریوی خاص
● آسیب شدید، غرق شدن، یا برق گرفتگی
● مواد مخدر غیرقانونی، مانند کوکائین، هروئین، یا متامفتامین
● اختلالات الکترولیتی – الکترولیت‌ها موادی در بدن هستند (مانند سدیم یا پتاسیم) که بدن برای کار طبیعی به آنها نیاز دارد.

بسیاری از افراد قبل از SCA هیچ علامت هشداری ندارند. اما نیمی از افراد قبل از SCA، علائمی دارند. این علائم ممکن است درست قبل از SCA یا در روزهای منتهی به آن بروز کنند و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
● درد قفسه سینه یا مشکل در تنفس
● احساس تپش قلب، جا افتادن ضربان، یا ضربان نامطلوب
● احساس ضعف یا سرگیجه
وقتی SCA اتفاق می‌افتد، فرد هوشیاری خود را از دست می‌دهد، نبض ندارد و نفس نمی‌کشد.

SCA باید فوراً با روش‌های زیر درمان شود:
● احیای قلبی ریوی (CPR)- CPR راهی برای ادامه انتقال خون و اکسیژن در بدن شخصی است که ضربان قلبش متوقف شده است. احیای قلبی ریوی شامل "ماساژ قلبی" می‌شود یعنی شخص کمک کننده با قدرت و سریع (و بطور مکرر) روی قفسه سینه فرد مبتلا فشار وارد می‌آورد. این کار قلب را منقبض نموده و خون را دوباره به حرکت در می‌آورد، البته نه به اندازه زمانی که قلب به خودی خود خون را پمپاژ می‌کند.
● دفیبریلاسیون - این روش شامل استفاده از دستگاهی برای ارسال شوک الکتریکی به قلب است. این شوک گاهی اوقات سبب می‌شود ریتم و ضربان طبیعی قلب دوباره شروع شود. اگر دفیبریلاسیون فوراً انجام شود، بهترین شانس را برای برگشت ضربان قلب دارد.
اگر این درمان‌ها در عرض چند دقیقه پس از SCA انجام شوند، گاهی اوقات سبب بازگشت فعالیت قلب می‌شوند. پس از بازگشت مجدد ضربان قلب و جریان یافتن خون در بدن، درمان و آزمایشات بعدی انجام خواهد شد.
بعد از احیای بیمار مبتلا به SCA، پزشکان یا کارکنان اورژانس گاهی اوقات درمانی به نام "هیپوترمی" را برای خنک کردن بدن شروع می‌کنند. این درمان می‌تواند به افراد شانس بیشتری برای زنده ماندن در روزهای پس از SCA بدهد. برای این درمان، بدن به مدت 1 تا 2 روز تا چند درجه کمتر از حد طبیعی خنک می‌شود. این روش به کاهش آسیب مغزی کمک می‌کند. آسیب مغزی شایع‌ترین علت مرگ پس از SCA است.
اکثر مبتلایان به لوله تنفسی نیاز دارند. لوله تنفسی لوله‌ای است که از حنجره پایین می رود و وارد ریه‌ها می‌شود. سر دیگر آن به دستگاهی متصل است که به تنفس بیمار کمک می‌کند.
پزشک همچنین به دنبال علت SCA خواهد بود تا در صورت امکان، آن را درمان می‌کند. برای جستجوی علت، پزشک آزمایشات زیادی را انجام خواهد دا که معمولاً عبارتند از:
الکتروکاردیوگرافی (ECG) – این تست فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می‌کند.
● گرافی قفسه سینه
● آزمایش خون
● اکوکاردیوگرافی (یا "اکو") - این روش از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از قلب شما هنگام فعالیت استفاده می‌کند.
● سایر تست‌های تصویربرداری – تست‌های تصویربرداری تصاویری از داخل بدن ارائه می‌دهند.
پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که روشی به نام کاتتریزاسیون قلبی را انجام دهد که به آن "آنژیوگرافی قلبی" نیز می‌گویند. برای این کار، پزشک یک لوله نازک به نام کاتتر را در رگ خونی پا یا بازو قرار می‌دهد. سپس او کاتتر را به سمت قلب حرکت می‌دهد. هنگامی که کاتتر در جای خود قرار گرفت، پزشک تصویربرداری‌هایی انجام می‌دهد یا گرفتگی یک شریان را رفع می‌کند.
اکثر افرادی که از SCA جان سالم به در می‌برند، برایشان یک دستگاه دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت (ICD) تعبیه می‌شود. ICD وسیله‌ای است که زیر پوست فرد نزدیک قلب او قرار داده می‌شود و می‌تواند ضربان قلب غیرطبیعی را حس نموده و سپس با شوک الکتریکی آنها را درمان کند.

این تا حدی به علت ایجاد SCA و سرعت درمان آن بستگی دارد. SCA در برخی افراد به طور کامل و بدون هیچ مشکل طولانی مدتی بهبود می یابد. اما بسیاری از بازماندگان مشکلات مغزی طولانی مدت پیدا می‌کنند.