نارسایی قلبی وضعیتی است که در آن قلب به خوبی پمپ نمی‌کند. این امر باعث می‌شود قلب در کار انتقال خون در سراسر بدن عقب بماند. در نتیجه، مایعات در بدن جمع شده و اندام های بدن به اندازه نیاز خون دریافت نمی‌کنند. این می‌تواند منجر به علائمی مانند تورم، مشکل در تنفس و احساس خستگی شود. اگر نارسایی قلبی دارید، قلب شما در واقع، ضربانش متوقف نشده است. فقط آنطور که باید کار نمی‌کند.

اگر قلب شما خوب پمپ نمی‌کند، در ابتدا ممکن است هیچ علامتی نداشته‌باشید. اما با بدتر شدن شرایط علائم زیر ایجاد می‌شود:
- خستگی یا ضعف، یا احساس سبکی یا سرگیجه ایجاد می‌شود.
- مشکل در تنفس، که ممکن است باعث شود میزان فعالیت کمتر شود یا شب‌ها برای خواب احتیاج به بالش اضافی ایجاد شود.
- ضربان قلب تند می‌شود، حتی هنگام استراحت.
- تورم در پا، مچ پا و پاها یا در شکم.

بله. اگر پزشک شما فکر کند شما ممکن است نارسایی قلبی داشته باشید، ابتدا یک معاینه انجام می‌دهد و در مرحله بعدی ممکن است برخی از اقدامات تشخیصی زیر را انجام دهد:
- الکتروکاردیوگرام (ECG): این تست فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می‌کند. این روش می‌تواند نشان دهد که آیا ضربان قلب غیر طبیعی دارید یا در گذشته دچار حمله قلبی شده‌اید. این‌ موارد از علل نارسایی قلبی هستند.
- آزمایش خون معروف به "پپتید brain natriuretic " یا BNP یا NT-proBNP که در خون افراد مبتلا به نارسایی قلبی بالا است.
- گرافی قفسه سینه: گرافی قفسه سینه نشان می‌دهد که آیا مایعی در ریه ها وجود دارد یا خیر. همچنین شکل کلی قلب و عروق خونی بزرگ در قفسه سینه را نشان می‌دهد.
- اکوکاردیوگرام: این روش از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از قلب شما استفاده می‌کند. این روش، اندازه حفره‌های قلب، میزان پمپاژ قلب و عملکرد دریچه‌های قلب را نشان می‌دهد.
- تست استرس: در هنگام انجام تست استرس، ممکن است از شما خواسته شود که در حین انجام نوار قلب یا سایر آزمایشات قلب روی تردمیل بدوید یا راه بروید. فعالیت بدنی باعث پمپاژ قلب می‌شود و نیاز قلب به خون را افزایش می‌دهد. این روش به پزشکان کمک می‌کند تا ببینند آیا قلب در زمان استرس به اندازه کافی خون دریافت می‌کند یا خیر. اگر نمی‌توانید راه بروید یا بدوید، در عوض ممکن است دارویی برای افزایش فعالیت قلب دریافت کنید.
- کاتتریزاسیون قلبی (همچنین "آنژیوگرافی قلبی" نامیده می‌شود): در طول این آزمایش، پزشک یک لوله نازک (کاتتر) را در رگ خونی در پا یا بازوی شما قرار می‌دهد. سپس او کاتتر را به سمت قلب شما حرکت می‌دهد. هنگامی که کاتتر در قلب یا عروق خونی شما قرار دارد، پزشک اندازه گیری‌هایی را انجام می‌دهد. همچنین ممکن است یک ماده رنگی را که در اشعه ایکس نشان داده می‌شود داخل لوله تزریق کند. این روش می‌تواند نشان دهد که آیا هیچ یک از شریان های قلب شما تنگ شده یا مسدود شده است. این قسمت از تست "آنژیوگرافی کرونر" نامیده می‌شود.

اگر کارهای زیر را انجام دهید، احساس بهتری خواهید داشت و احتمال مراجعه به بیمارستان را کاهش می‌دهید:
● داروهای خود را مصرف کنید، حتی اگر احساس خوبی دارید - داروهایی که پزشک تجویز کرده‌است می‌تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید و عمر طولانی‌تری داشته باشید. اما آنها فقط در صورتی اثرمی‌کنند که شما آنها را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
● مراقب تغییرات در علائم خود باشید و از یک برنامه مناسب پیروی کنید – این برنامه لیستی از دستورالعمل‌هاییست که در صورت تغییر علائم شما باید انجام دهید. برای استفاده از یک برنامه مناسب، باید علائم خود را از نزدیک مشاهده نموده و هر روز خود را وزن کنید . در صورت بدتر شدن علائم یا افزایش ناگهانی وزن، باید اقدام مناسب انجام دهید . برنامه خود را در جایی نگه دارید که همیشه در دسترس باشد.
در صورت افزایش ناگهانی وزن با پزشک خود تماس بگیرید - هر روز صبح بعد از ادرار کردن و قبل از خوردن صبحانه خود را وزن کنید. هر بار تقریباً به همان میزان لباس بپوشید. و حتماً وزن خود را هر روز در یک تقویم بنویسید. اگر وزن شما در عرض 1 روز 2 پوند یا بیشتر (1 کیلوگرم) یا در هفته 4 پوند یا بیشتر (2 کیلوگرم) افزایش یافت، با پزشک خود تماس بگیرید. هنگامی که نارسایی قلبی دارید، افزایش ناگهانی وزن نشانه این است که بدن شما ممکن است بیش از حد مایعات را در خود نگه دارد. ممکن است نیاز به تغییر داروهای خود داشته‌باشید.
مصرف نمک را کاهش دهید - سعی کنید در سفره یا هنگام آشپزی نمک اضافه نکنید. همچنین از غذاهایی که در جعبه‌ها و قوطی‌ها عرضه می شوند، اجتناب کنید، مگر اینکه برچسب آن‌ها حاوی سدیم کمی باشد. بهترین انتخاب ها برای غذاها، غذاهای تازه یا تازه منجمد و غذاهایی است که خودتان تهیه می کنید. از پزشک خود بپرسید که چه مقدار نمک باید مصرف کنید. همچنین ممکن است پزشک به شما بگوید که میزان مایعات مصرفی خود را محدود کنید.
اگر اضافه وزن دارید، وزن خود را کاهش دهید - اگر اضافه وزن دارید، قلب شما باید سخت کار کند تا بتواند نیازهای بدن خود را برآورده کند.
ترک سیگار - سیگار کشیدن نارسایی قلبی را بدتر می‌کند و احتمال حمله قلبی یا مرگ را افزایش می‌دهد.
الکل را محدود کنید.
فعال باشید - از پزشک خود بپرسید چه فعالیتهایی برای شما بی‌خطر است. پزشک به شما را می‌گوید که آیا فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری در بیشتر روزهای هفته می‌تواند به کاهش علائم شما کمک کند. اما اگر علائم شما حین ورزش بسیار شما را آزار می‌دهد ورزش نکنید.
قبل از مصرف هرگونه دارو یا مکمل جدید با پزشک خود مشورت کنید- برخی از داروهای بدون نسخه، داروهای گیاهی و مکمل‌ها برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی مفید نیستند. به عنوان مثال، داروهایی مانند ایبوپروفن (بروفن یا ژلوفن) و ناپروکسن می‌توانند نارسایی قلبی را بدتر کنند.

درمان‌های زیادی برای نارسایی قلبی وجود دارد، اما داروها بخش مهمی از کنترل این بیماری هستند.
داروهای خود را هر روز طبق دستور مصرف کنید. آنها می‌توانند شانس نیاز به رفتن به بیمارستان، حمله قلبی یا مرگ را کاهش دهند. آنها همچنین می‌توانند علائم شما را کاهش داده یا از بین ببرند. به همین دلیل بسیار مهم هستند.
اگر توانایی تهیه داروهای خود را ندارید، به پزشک خود اطلاع دهید. او ممکن است راه‌هایی برای کاهش هزینه داروهای شما داشته باشد.
اگر داروهای شما باعث عوارض جانبی یا مشکلات دیگر می‌شوند، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک شما بتواند از داروی دیگری استفاده کند یا دوز مصرفی شما را کاهش دهد تا شما مشکل شما برطرف شود.
سایر درمان های نارسایی قلبی شامل دستگاه هایی است که به قلب کمک می‌کند تا با نیروی بیشتری پمپاژ کند یا با ریتم مناسب بتپد و جراحی برای بهبود جریان خون به قلب یا جایگزینی قلب.