- پریکاردیت وضعیتی است که باعث تحریک بافت اطراف قلب می‌شود. این بافت (که پریکارد نامیده می‌شود) کیسه‌ای را تشکیل می‌دهد که از قلب شما محافظت می‌کند و از مالش آن به اندام های مجاور جلوگیری می‌کند.

علائم پریکاردیت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
●درد قفسه سینه
●تب
درد قفسه سینه شایع‌ترین علامت پریکاردیت است که می‌تواند یک درد شدید یا یک درد مبهم باشد. ممکن است در قسمت جلوی قفسه سینه، شانه یا قسمت بالای کمر خود درد را احساس کنید.
اگر درد شدید قفسه سینه دارید، ممکن است با یک نفس عمیق بدتر شود. اگر درد یک درد مبهم باشد، ممکن است زمانی که بنشینید و به جلو خم شوید بهتر شود.

- بله. پزشک در مورد علائم از شما سوال می‌کند و یک یا چند مورد از این اقدامات تشخیصی را انجام می‌دهد:
الکتروکاردیوگرام (ECG) – این اقدام تشخیصی فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می‌کند.
● اکوکاردیوگرام - این اقدام تشخیصی از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از قلب شما هنگام تپش استفاده می‌کند.
●گرافی قفسه سینه – گرافی می‌تواند نشان دهد که آیا مقدار زیادی مایع در اطراف قلب شما وجود دارد یا خیر.
●آزمایش‌های خون - این آزمایش‌ها سطح پروتئین‌های خاصی را در خون شما اندازه‌گیری می‌کنند که سرنخ‌هایی درباره سلامت قلب شما دارند. پروتئین‌های خاصی در پاسخ به پریکاردیت افزایش می یابند. پزشکان می‌توانند سطوح این پروتئین‌ها را اندازه گیری کنند تا پریکاردیت را بررسی کنند و ببینند که آیا در حال بهبود است یا خیر.

-بله. در موارد زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
●درد قفسه سینه دارید
●احساس تنگی نفسیا ضعف
●در پاها یا سایر قسمت های بدن ورم دارید
اگر فکر می‌کنید ممکن است دچار حمله قلبی شده باشید، فوراً با اورژانس تماس بگیرید. سعی نکنید خودتان به بیمارستان بروید.

درمان‌های اصلی پریکاردیت عبارتند از:
●داروهای کاهش درد و التهاب مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ایندومتاسین
●دارویی به نام کلشیسین
●استراحت
اگر به درمان بیشتری نیاز باشد، پزشک می‌تواند:
●به بیمار استروئید برای کاهش التهاب بدهد (نه همان استروئیدهایی که ورزشکاران برای عضله سازی مصرف می‌کنند)
●برای برداشتن بافت متورم و تحریک شده از اطراف قلب، عمل جراحی انجام دهد