افتادگی دریچه میترال وضعیتی است که در آن یکی از دریچه‌های قلب که دریچه میترال نامیده می‌شود به طور معمول بسته نمی‌شود. دریچه میترال بین دهلیز چپ و بطن چپ قرار دارد. دریچه میترال از 2 لت تشکیل شده‌است. در افتادگی دریچه میترال، یک یا هر دو لت به داخل دهلیز چپ برجسته می‌شوند.
هنگامی که دریچه‌های قلب به طور عادی کار می‌کنند، خون فقط در یک جهت جریان دارد. دریچه میترال به طور معمول جریان خون را از دهلیز چپ به بطن چپ حفظ می‌کند.
هنگامی که دریچه‌های دریچه میترال به درستی بسته نمی‌شوند، خون می‌تواند در جهت اشتباه به عقب نشت کند. وقتی خون از بطن چپ به دهلیز چپ به عقب نشت می‌کند، پزشکان آن را "نارسایی میترال" می‌نامند. برخی از بیماران مبتلا به افتادگی دریچه میترال دچار نارسایی میترال می‌شوند.

افتادگی دریچه میترال می‌تواند به خودی خود وجود داشته‌باشد یا ممکن است با سایر شرایط پزشکی اتفاق بیفتد. به عنوان مثال، "بیماریهای بافت همبند"، که بیماری‌هایی هستند که بر بافت‌های خاصی از بدن تأثیر می‌گذارند، می‌توانند باعث افتادگی دریچه میترال شوند.

بسیاری از افرادی که دچار افتادگی دریچه میترال هستند هیچ علامتی ندارند. پزشک در طول معاینه متوجه می‌شود که به آن مبتلا شده‌اند. پزشک هنگامی که با گوشی پزشکی به قلب گوش می‌دهد ممکن است یک "کلیک" بشنود. همچنین ممکن است او صدای سوفل قلبی را بشنود. سوفل یک صدای غیرطبیعی است که غالباً در مشکلات دریچه‌ای قلب شنیده می‌شود.
برخی از افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال علائمی مانند درد قفسه سینه، احساس ضربان قلب سریع یا محکم، غش یا احساس سرگیجه دارند. حتی اگر این علائم گاهی در افرادی با افتادگی دریچه میترال رخ دهد، ممکن است این علائم ناشی از افتادگی دریچه میترال نباشد.
افتادگی دریچه میترال که می‌تواند خفیف یا شدید باشد گاهی اوقات منجر به مشکلات جدی می‌شود. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- نارسایی میترال - این حالت تا زمانی که شدید نباشد معمولاً علامتی ایجاد نمی‌کند. نارسایی شدید میترال می‌تواند باعث تنفس و خستگی شود.
- اندوکاردیت عفونی، زمانی که دریچه قلب عفونی می‌شود - این مشکل معمولاً باعث تب، لرز و خستگی می‌شود.
- مشکلات ریتم قلب - گاهی اوقات، این باعث می‌شود که افراد احساس کنند قلبشان تند یا تند می زند. به ندرت، مشکل ریتم قلب می‌تواند باعث مرگ ناگهانی شود، یعنی زمانی که قلب به طور ناگهانی از تپش باز می ایستد.

بله. اكوكارديوگرام (كه به آن "اكو" نيز گفته می‌شود) اقدامی است كه اغلب براي بررسي افتادگی دريچه ميترال استفاده مي‌شود. در این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از قلب هنگام ضربان استفاده می‌شود. اکو اندازه حفره‌های قلب، میزان پمپاژ قلب و عملکرد دریچه‌های قلب را نشان می‌دهد.

درمان بستگی به میزان شدت افتادگی دریچه میترال و ایجاد مشکل دارد.
افرادی که دچار افتادگی دریچه میترال خفیف و نارسایی میترال خفیف هستند معمولاً به هیچ درمانی نیاز ندارند. اما پزشک وضعیت آنها را پیگیری می‌کند تا ببیند آیا وضعیت بدتر می‌شود یا بعداً نیاز به درمان دارد یا خیر.
افرادی که دارای نارسایی شدید میترال هستند ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. در حین عمل جراحی، پزشک دریچه میترال را ترمیم یا تعویض می‌کند. برخی از افرادی که نمی‌توانند جراحی کنند می‌توانند در عوض روشی را برای کاهش نارسایی انجام دهند. در طی این روش، پزشک لوله‌ای به نام کاتتر را به رگ خونی بازو یا پا وارد می‌کند. سپس پزشک کاتتر را تا قلب پیش می‌برد و گیره‌ای را به لت‌های دریچه وصل می‌کند.
درمان‌های دیگر در برخی از افرادی که دچار افتادگی دریچه میترال هستند ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- داروهایی که فشار خون را کاهش می‌دهند
- داروهایی که مشکلات ریتم قلب را درمان می‌کنند
- داروهایی که به جلوگیری از لخته شدن خون کمک می‌کنند - این داروها ممکن است در مواردی استفاده شوند که افراد دارای مشکل ضربان قلب به نام "فیبریلاسیون دهلیزی" هستند.

خیر. در گذشته، پزشکان به افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال توصیه می‌کردند قبل از مراجعه به دندانپزشک یا انجام برخی اقدامات پزشکی یا دندانپزشکی از آنتی بیوتیک‌های "پیشگیرانه" استفاده کنند. اما در حال حاضر، افرادی که دچار افتادگی دریچه میترال هستند نیازی به آنتی بیوتیک ندارند. فقط در صورت داشتن بیماریهای قلبی خاص مانند عفونت دریچه‌ای (که "اندوکاردیت عفونی" نامیده می‌شود)، به آنتی بیوتیک‌های پیشگیرانه نیاز می‌شود.

اگر می خواهید باردار شوید، قبل از آن با پزشک خود صحبت کنید. پزشک در مورد مشکلاتی که ممکن است در دوران بارداری شما اتفاق بیفتد صحبت خواهد کرد. همچنین ممکن است لازم باشد او داروهای شما را به داروهای مناسب تر برای مصرف در دوران بارداری تغییر دهد.